Divanı Hikmet aruz mu hece mi?

Divan Edebiyatı'nın mistik ve didaktik eseri Divan-ı Hikmet, yüzyıllardır edebiyatseverlerin ve araştırmacıların ilgisini çekmeye devam ediyor. Hoca Ahmet Yesevi'nin öğretilerini yaymak amacıyla yazılan bu önemli eser, Türk edebiyatında kendine özgü bir yere sahip. Peki Divan-ı Hikmet'in şiirleri hangi ölçüyle yazılmıştır: aruz mu, hece mi? Bu soru, eserin dil ve üslup özelliklerine dair önemli ipuçları barındırıyor. Divan-ı Hikmet'teki şiirlerin büyük bir çoğunluğu hece ölçüsüyle yazılmıştır. Ancak, eserde az sayıda da olsa aruz vezniyle yazılmış şiirlere rastlamak mümkündür. Hece ölçüsünün tercih edilmesinin temel nedeni, Hoca Ahmet Yesevi'nin geniş halk kitlelerine ulaşma amacıdır. Aruz vezni daha çok saray edebiyatında ve eğitimli kesim arasında yaygınken, hece ölçüsü halkın daha kolay anlayabileceği ve benimseyebileceği bir ölçüdür. Bu nedenle, Divan-ı Hikmet'te hece ölçüsünün ağırlıklı olarak kullanılması, eserin didaktik ve öğretici misyonuyla doğrudan ilişkilidir. Aruzla yazılan şiirlerin varlığı ise, eserin edebi zenginliğine işaret eder. Bu şiirler, Hoca Ahmet Yesevi'nin veya takipçilerinin, edebiyat bilgisi ve yeteneğini göstermesinin yanı sıra, dönemin edebi geleneklerine de bir gönderme niteliği taşır. Sonuç olarak, Divan-ı Hikmet hem hece hem de aruz ölçüsünü barındırarak, Türk edebiyatının farklı dönemlerinden izler taşır. Divan-ı Hikmet, hem hece hem de aruz ölçüsüyle yazılmış şiirleri bünyesinde barındırarak Türk edebiyatının önemli bir örneğini teşkil eder. Hece ölçüsünün ağırlıklı kullanımı, eserin halka yönelik öğretici niteliğini ön plana çıkarırken, aruz ölçüsüyle yazılan şiirler ise edebi derinliğini ve zenginliğini gösterir. Bu özelliğiyle Divan-ı Hikmet, Türk edebiyatının hem dini hem de edebi açıdan değerli bir mirasıdır.