Payidar ne demek, TDK?

Günlük hayatımızda ya da okuduğumuz metinlerde karşılaştığımız bazı kelimeler, anlamlarını bilmediğimiz için merak uyandırabilir. İşte bu kelimelerden biri de "payidar" kelimesidir. Peki, payidar ne demek? Türk Dil Kurumu (TDK) bu kelimeyi nasıl tanımlıyor ve kökeni nereye dayanıyor? Gelin, bu soruların cevaplarını birlikte inceleyelim.

Payidar Kelimesinin TDK Anlamı

Payidar kelimesinin TDK'daki karşılığı oldukça net ve açıklayıcıdır. TDK'ya göre payidar, "sürekli, kalıcı, bâki" anlamlarına gelir. Yani bir şeyin uzun ömürlü, daimi ve değişmez olduğunu ifade etmek için kullanılır. Bu kelime, genellikle dilek ve temennilerde karşımıza çıkar.

Örneğin, bir devletin, kurumun ya da ilişkinin uzun yıllar boyunca devam etmesini dilerken "payidar olsun" ifadesini kullanırız. Bu kullanım, o şeyin kalıcı, uzun ömürlü ve sürekli olması arzusunu taşır.

Payidar Kelimesinin Kökeni

Payidar kelimesinin kökeni Farsçadır. Farsçada "pâyidâr" şeklinde yazılan bu kelime, aynı anlamı taşır ve dilimize de Farsçadan geçmiştir. Farsçada da kalıcı, sürekli ve ebedi anlamlarında kullanılan bu kelime, yüzyıllardır Türkçede de benzer anlamlarda kullanılmaktadır.

Kelimelerin kökenlerini incelemek, dilimizin zenginliğini ve farklı kültürlerle olan etkileşimini anlamamıza yardımcı olur. Payidar kelimesi de bu anlamda, Fars kültürünün dilimize kazandırdığı değerli kelimelerden biridir.

Payidar Kelimesinin Kullanım Alanları

Payidar kelimesi, daha çok resmi ve edebi metinlerde veya özel günlerde yapılan konuşmalarda kullanılır. Günlük konuşma dilinde çok sık rastlanmasa da, özellikle dilek ve temennilerde kullanımına sıklıkla denk gelinir. Bir kurumun açılışında, bir ilişkinin başlangıcında veya milli bayramlarda "payidar olsun" temennisi sıkça duyulur.

Ayrıca, bu kelime bazen isim olarak da kullanılabilir. Özellikle eski dönemlerde, çocuklara verilen isimler arasında "Payidar" ismi de yer almıştır. Bu isim, taşıyan kişinin uzun ömürlü ve kalıcı olması dileğini ifade eder.

Sonuç olarak, payidar kelimesi, dilimizde kalıcılığı ve sürekliliği ifade eden değerli bir sözcüktür. TDK'daki anlamı ve Farsça kökeni ile bu kelime, dilimizin zenginliğini ve kültürel etkileşimini yansıtır.