Mustafa Kemal'in I Dünya Savaşı'nda savaştığı cepheler nelerdir?
Çanakkale Cephesi'nin Kader Anları
Mustafa Kemal'in en bilinen cephesi Çanakkale'dir, tabii ki. Burada gösterdiği o inanılmaz liderlik, savaşın seyrini tamamen değiştirdi.
- Tümen Komutanı olarak görev aldığında, düşmanın Gelibolu Yarımadası'na çıkarma yapacağını biliyordu. 25 Nisan 1915'te o meşhur çıkarma gerçekleştiğinde, emrindeki askerlerle birlikte inanılmaz bir direniş gösterdi. Özellikle Conkbayırı'nda, tam düşman askerleri siperlere girmişken, göğsündeki saatin parçalanmasıyla hayatını kurtardığı o anı herkes bilir. Bu, sadece şans değildi, aynı zamanda stratejik dehasının ve asker üzerindeki etkisinin bir göstergesiydi. Düşman birliklerinin ilerlemesini durdurup geri püskürtmek, gerçekten akıl almaz bir başarıydı.
Kafkas Cephesi'nde Bir Komutan: Mustafa Kemal
Çanakkale'den sonra Mustafa Kemal, Kafkas Cephesi'ne de atandı. Sarıkamış faciasından sonra dağılan ordunun yeniden toparlanması gerekiyordu. Rus ilerleyişini durdurmak ve kaybedilen toprakları geri almak gibi zorlu bir görevle karşılaştı. 1916 yılında Erzincan'da görev yaparken, Ruslara karşı başarılı operasyonlar yönetti. Bu cephedeki mücadelesi, onun sadece savunma değil, aynı zamanda taarruz kabiliyetini de ortaya koyuyordu. Bir de bu arada, Rusların büyük bir taarruz hazırlığı içinde olduğunu haber alması ve bu bilgiyle önleyici tedbirler alması, ne kadar dikkatli ve öngörülü bir komutan olduğunu gösteriyor.
Suriye-Filistin Cephesi'nde Son Direniş
Birinci Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru, Mustafa Kemal'in yolu Suriye-Filistin Cephesi'ne düştü. İngilizlerin ilerleyişini durdurmak ve kutsal toprakları korumak gibi çok daha zorlu bir görevdi bu. 1917'de Kudüs'ün düşmesinden sonra, bölgedeki durumu toparlamak için görevlendirildi. Özellikle Gazze ve çevresinde İngilizlere karşı mücadele verdi. Hatta 1918'de, İngilizlerin Halep'e doğru ilerlemesini durdurmak için olağanüstü bir çaba gösterdi. Bu cephedeki son savunma hatlarını kurarken, ordunun tükenmişliği de ortadaydı. Buna rağmen, elindeki sınırlı imkanlarla gösterdiği direnç, onun askerlik hayatının en kritik anlarından biriydi. Düşünsenize, tüm cephelerdeki yenilgiler yaşanırken, hala bir umut ışığı olmaya çalışıyordu.