Tımar sistemi hangi padişah zamanında kaldırıldı?

Osmanlı İmparatorluğu'nun ekonomik ve askeri yapısında önemli bir yere sahip olan tımar sistemi, uzun yıllar boyunca devletin bekası için hayati bir rol oynamıştır. Toprak yönetimine dayalı bu sistem, hem devletin gelirlerini artırmış hem de güçlü bir ordu oluşturulmasına imkan tanımıştır. Peki, tımar sistemi hangi padişah döneminde kaldırıldı? Tımar sistemi, 19. yüzyıla gelindiğinde değişen dünya koşulları ve askeri teknolojiler karşısında işlevselliğini yitirmeye başlamıştı. Özellikle ateşli silahların yaygınlaşmasıyla birlikte, tımar sistemine dayalı sipahilerin önemi azalmış, merkezi orduya duyulan ihtiyaç artmıştı. Bu durum, devletin tımar sistemini yeniden gözden geçirmesine ve alternatif arayışlara girmesine neden oldu. Tımar sistemi, Sultan II. Mahmud döneminde kaldırılmıştır. II. Mahmud, devletin আধুনিকizasyon çalışmaları kapsamında birçok alanda köklü değişikliklere gitmiş, tımar sisteminin kaldırılması da bu reformların önemli bir parçası olmuştur. 1826 yılında Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılmasıyla birlikte tımar sisteminin de sonu gelmiştir. Sipahilerin yerine, modern yöntemlerle eğitilmiş, merkezi orduya bağlı askerler göreve başlamıştır. Bu sayede devletin askeri gücü artırılmaya çalışılmıştır. Tımar sisteminin kaldırılması, Osmanlı İmparatorluğu için bir dönüm noktası olmuştur. Bu değişim, devletin merkezi yapısını güçlendirmiş, আধুনিকleşme çabalarına hız kazandırmıştır. Ancak, tımar sisteminin kaldırılmasıyla birlikte, kırsal bölgelerdeki sosyal ve ekonomik dengeler de değişmiş, yeni sorunların ortaya çıkmasına zemin hazırlanmıştır.