Halk edebiyatı hangi dönemin devamı sayılır?

Halk edebiyatı, Türk kültürünün köklerinden beslenen, yüzyıllardır süregelen sözlü bir gelenektir. Peki, bu zengin ve renkli edebiyat hangi dönemin mirasını taşır? Cevap aslında oldukça açık: Halk edebiyatı, İslamiyet öncesi Türk edebiyatının doğal bir devamı olarak kabul edilir. İslamiyet'in kabulüyle birlikte Türk edebiyatında divan edebiyatı gibi yeni bir dönem başlasa da, halk edebiyatı kendi özgün çizgisini korumayı başarmıştır. İslamiyet öncesi dönemde ozanların kopuz eşliğinde söylediği destanlar, şiirler ve türküler, halk edebiyatında âşıklar tarafından saz eşliğinde günümüze kadar ulaşmıştır. Dede Korkut Hikayeleri gibi anonim eserler, hem İslamiyet öncesi Türk inançlarını hem de yeni dönemin etkilerini harmanlayarak halk edebiyatının temel taşlarından birini oluşturmuştur. Halk edebiyatının temel özelliklerinden olan sözlü aktarım, anonimlik, sade dil ve hece ölçüsü gibi unsurlar, İslamiyet öncesi edebiyatla olan bağını güçlendirir. Aşk, doğa, kahramanlık, ölüm gibi evrensel temalar, her iki dönemde de işlenmiş; ancak halk edebiyatında daha samimi ve içten bir anlatım tercih edilmiştir. Bu nedenle, halk edebiyatını anlamak için İslamiyet öncesi Türk edebiyatının temel özelliklerini bilmek önemlidir. Sonuç olarak, halk edebiyatı, İslamiyet öncesi Türk edebiyatının mirasını devralarak kendi özgün kimliğini oluşturmuş; Türk kültürünün ve dilinin canlı bir yansıması olarak günümüze kadar ulaşmıştır. Bu nedenle, halk edebiyatı, Türk edebiyatının en önemli ve değerli parçalarından biri olarak kabul edilir.