Cahiliye dönemi denmesinin sebebi nedir?

Cahiliye Dönemi, İslamiyet'in doğuşundan önceki Arap toplumunun durumunu ifade eden bir terimdir. Kelime anlamı olarak "cehalet çağı" anlamına gelse de, burada kastedilen okuma yazma bilmemek değil, ahlaki ve dini bilgisizlik, bilinçsizliktir. Peki, bu döneme neden Cahiliye Dönemi denmiştir? Gelin, bu sorunun cevabını daha yakından inceleyelim.

Ahlaki Değerlerin Yozlaşması

Cahiliye Dönemi'nde ahlaki değerler oldukça zayıflamıştı. Kabilecilik anlayışı ön plandaydı ve sürekli olarak birbirleriyle savaş halindeydiler. Güçlü olanın zayıfı ezdiği, adaletsizlik ve zulmün yaygın olduğu bir dönemdi. Kadınların hiçbir değeri yoktu; kız çocukları diri diri toprağa gömülürdü. Kumar, içki, zina gibi kötü alışkanlıklar toplumda yaygın olarak görülürdü. İnsanlar, ahlaki bir pusulaya sahip olmadan, kendi çıkarları doğrultusunda hareket ediyorlardı.

Bu dönemde insanların en büyük kaygısı, kabilelerinin itibarını korumak ve onu yükseltmekti. Bu uğurda her türlü şiddete başvurabiliyorlardı. Kan davaları nesilden nesile aktarılıyor ve sonu gelmeyen bir intikam döngüsü yaratıyordu. Toplumda merhamet, şefkat ve adalet gibi erdemler neredeyse unutulmuştu.

Dini Bilgisizlik ve Şirk

Cahiliye Dönemi'nde insanlar, Allah'ı unutmuş ve putlara tapmaya başlamışlardı. Kabe, yüzlerce putla doluydu ve her kabile kendi putuna tapıyordu. Allah'a ortak koşmak (şirk), bu dönemin en belirgin özelliklerinden biriydi. İnsanlar, atalarından kalma geleneklere körü körüne bağlı kalıyor ve gerçeği araştırmaktan uzak duruyorlardı.

Bazı kişiler, Hz. İbrahim'in dinine bağlı kalmaya çalışsa da, bunların sayısı çok azdı ve toplumda etkili değillerdi. Dini bir otorite boşluğu vardı ve insanlar, kendi heva ve heveslerine göre bir inanç sistemi oluşturmuşlardı. Bu durum, toplumda karmaşa ve huzursuzluğa yol açıyordu.

Hukuksuzluk ve Adaletsizlik

Cahiliye Dönemi'nde yazılı bir hukuk sistemi yoktu. Her kabile kendi kurallarını uyguluyordu ve bu kurallar genellikle güçlünün lehineydi. Haksızlık, zulüm ve adaletsizlik bu dönemin en belirgin özelliklerindendi. Zayıflar ve kimsesizler sürekli olarak eziliyor, hakları gasp ediliyordu.

Hukukun üstünlüğü ilkesi yerine, kabilecilik ve kan bağı ön plandaydı. Bir kişi suç işlediğinde, kabilesi onu koruyor ve ceza almasını engelliyordu. Bu durum, toplumda cezasızlığı teşvik ediyor ve suç oranlarının artmasına neden oluyordu.

Özetle, Cahiliye Dönemi denmesinin sebebi, insanların ahlaki değerlerden uzaklaşması, dini bilgisizlik içinde olması, hukuksuzluk ve adaletsizliğin yaygın olmasıdır. İslamiyet'in doğuşuyla birlikte bu karanlık dönem sona ermiş ve insanlık, aydınlığa kavuşmuştur.