Tazmanya kaplanının nesli neden tükendi?

Tazmanya kaplanı, diğer adıyla thylacine, Avustralya anakarası ve Yeni Gine'ye özgü etçil bir keseliydi. Ne yazık ki, 20. yüzyılın başlarında nesli tükendi. Peki, bu ikonik hayvanın sonu neden böyle oldu? Gelin, bu trajik hikayenin perde arkasına bakalım.

Avrupalıların Gelişi ve Tarımın Yaygınlaşması

Avrupalı yerleşimcilerin gelişi, Tazmanya kaplanının kaderini belirleyen olayların başlangıcı oldu. Yerleşimciler, koyun yetiştiriciliğine başladılar ve tazmanya kaplanlarını koyunlara saldıran bir tehdit olarak gördüler. Bu durum, onların acımasızca avlanmasına yol açtı. Tarım arazilerinin genişlemesi, thylacine'ların doğal yaşam alanlarını yok etti ve av kaynaklarını azalttı.

Bounty Programları ve Avlanmanın Teşviki

Hükümet, tazmanya kaplanlarının avlanmasını teşvik etmek için "bounty" programları başlattı. Bu programlar, öldürülen her thylacine için ödül veriyordu. Çiftçiler ve avcılar, bu ödüllerden yararlanmak için yoğun bir şekilde thylacine avladılar. Bu durum, popülasyonun hızla azalmasına neden oldu.

Habitat Kaybı ve Hastalıklar

Avlanmanın yanı sıra, habitat kaybı da tazmanya kaplanlarının neslinin tükenmesinde önemli bir rol oynadı. Ormanların yok edilmesi ve çalılıkların yakılması, bu hayvanların barınma ve avlanma alanlarını daralttı. Ayrıca, bazı araştırmacılar, bulaşıcı hastalıkların da thylacine popülasyonunu olumsuz etkilediğini düşünüyor.

Sonun Başlangıcı ve Koruma Çalışmalarının Yetersizliği

1930'ların başlarına gelindiğinde, tazmanya kaplanları neredeyse yok olmuştu. 1936'da, Benjamin adlı son thylacine, Hobart Hayvanat Bahçesi'nde öldü. Maalesef, tazmanya kaplanlarını koruma çabaları çok geç başlamış ve yetersiz kalmıştı. Onların hikayesi, türlerin korunması için erken ve etkili önlemler almanın ne kadar önemli olduğunu acı bir şekilde hatırlatıyor.