Kuran ilk kez ne zaman yazıldı?

Kur'an-ı Kerim, İslam inancına göre Allah tarafından Cebrail aracılığıyla Hz. Muhammed'e (sav) vahyedilmiş ilahi bir kitaptır. Peki, bu kutsal metin ilk kez ne zaman yazıya geçirildi? İşte bu sorunun cevabı, İslam tarihi açısından büyük önem taşıyor. ## Vahiy Süreci ve İlk Yazılı Kayıtlar Kur'an'ın vahyedilme süreci yaklaşık 23 yıl sürmüştür. Bu süre zarfında Hz. Muhammed (sav), aldığı vahiyleri ashabına aktarmış ve sahabeler de bu ayetleri ezberlemişlerdir. Ancak, Kur'an'ın tamamı Hz. Peygamber'in hayatı boyunca tek bir kitap halinde derlenmemiştir. Vahiy katipleri, vahiy geldikçe ayetleri parşömenlere, deri parçalarına, kemiklere ve hurma dallarına yazmışlardır. Bu ilk yazılı kayıtlar, Kur'an'ın korunmasında önemli bir rol oynamıştır. ## Hz. Ebubekir Döneminde Kur'an'ın Cem Edilmesi Hz. Muhammed'in (sav) vefatının ardından, bazı sahabelerin şehit olmasıyla Kur'an'ın kaybolma endişesi ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, Hz. Ebubekir'in halifeliği döneminde Zeyd bin Sabit başkanlığında bir heyet oluşturulmuş ve Kur'an ayetleri toplanarak bir araya getirilmiştir. Bu çalışma, Kur'an'ın farklı parçalar üzerindeki yazılı nüshalarının titizlikle karşılaştırılması ve hafızlardaki bilgilerle teyit edilmesiyle gerçekleştirilmiştir. Bu sayede Kur'an, ilk kez bir araya getirilerek tek bir mushaf haline getirilmiştir. ## Hz. Osman Döneminde Mushaf'ın Çoğaltılması Hz. Ebubekir döneminde hazırlanan mushaf, Hz. Osman'ın halifeliği döneminde çoğaltılarak önemli İslam merkezlerine gönderilmiştir. Bu sayede, Kur'an'ın farklı okuyuşlarının önüne geçilmiş ve metin birliği sağlanmıştır. Hz. Osman'ın bu çalışması, İslam dünyasında Kur'an'ın standart bir metin olarak kabul görmesini sağlamış ve günümüze kadar ulaşan mushafların temelini oluşturmuştur. ## Sonuç Kur'an-ı Kerim'in yazıya geçirilme süreci, vahiy sürecinin başlamasıyla birlikte başlamış, Hz. Ebubekir döneminde bir araya getirilmiş ve Hz. Osman döneminde çoğaltılarak standartlaştırılmıştır. Bu süreç, İslam tarihinde Kur'an'ın korunması ve gelecek nesillere aktarılması açısından hayati bir öneme sahiptir.