Türkiye ve Avrupa Birliği ilişkilerinin hukuki temelini hangi antlaşma oluşturmaktadır?

Türkiye'nin Avrupa Birliği (AB) ile olan ilişkileri, uzun ve karmaşık bir süreci kapsıyor. Bu sürecin hukuki zeminini oluşturan temel antlaşma ise **12 Eylül 1963 tarihinde imzalanan Ankara Anlaşması'dır.** Bu anlaşma, Türkiye'nin Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET), yani bugünkü AB ile kurduğu ilk resmi bağlantı olma özelliğini taşıyor. Ankara Anlaşması, esasında Türkiye'nin AB üyeliğine giden yolda bir hazırlık aşaması olarak düşünülmüştü. Anlaşma, taraflar arasında ticari ve ekonomik ilişkilerin geliştirilmesini, Türkiye'nin ekonomik yapısının AB standartlarına uyum sağlamasını ve nihayetinde tam üyeliği hedefliyordu. Bu doğrultuda, anlaşma ile birlikte bir Ortaklık Konseyi oluşturulmuş ve Türkiye-AB ilişkilerinin yönlendirilmesinde önemli bir rol üstlenmiştir. Ankara Anlaşması'nın yanı sıra, bu anlaşmaya ek protokoller ve diğer düzenlemeler de Türkiye-AB ilişkilerinin hukuki çerçevesini şekillendirmiştir. Ancak Ankara Anlaşması, bu ilişkilerin temelini oluşturan ve uzun yıllardır yürürlükte olan en önemli antlaşma olma özelliğini korumaktadır. Türkiye'nin AB ile ilişkilerinde yaşanan inişler ve çıkışlar göz önüne alındığında, Ankara Anlaşması'nın hala daha geçerliliğini koruyor olması, bu anlaşmanın ne kadar temel bir yapı taşı olduğunu gösteriyor.