Malzeme stok değerleme yöntemleri nelerdir?

19.03.2025 1 görüntülenme Son güncelleme: 23.03.2025

İşletmeler için malzeme stok değerleme, finansal tabloların doğruluğu ve karlılığın doğru hesaplanması açısından kritik bir öneme sahiptir. Yanlış değerleme, vergi yükümlülüklerinden yatırım kararlarına kadar birçok alanda hatalı sonuçlara yol açabilir. Bu nedenle, işletmelerin kullandığı stok değerleme yöntemleri büyük önem taşır. Bu yazımızda, en yaygın kullanılan malzeme stok değerleme yöntemlerini detaylı bir şekilde inceleyeceğiz.

FIFO (İlk Giren İlk Çıkar) Yöntemi

FIFO (İlk Giren İlk Çıkar) yöntemi, adından da anlaşılacağı gibi, ilk alınan veya üretilen malzemelerin ilk satıldığı veya kullanıldığı varsayımına dayanır. Bu yöntemde, envanterdeki en eski maliyetler önce maliyet olarak kabul edilir. Özellikle gıda ve moda gibi hızlı değişen sektörlerde tercih edilen bir yöntemdir.

FIFO yöntemi, genellikle enflasyonist ortamlarda daha yüksek bir kar marjı gösterir. Çünkü eski, daha düşük maliyetli ürünler satıldığında, gelir tablosunda daha yüksek bir kar görünür. Ancak bu durum, vergi yükümlülüklerini de artırabilir. Ayrıca, FIFO'nun kullanımı, stokta eski ürünlerin kalma olasılığını azaltarak, ürünlerin miadının dolmasını veya modasının geçmesini engellemeye yardımcı olur.

LIFO (Son Giren İlk Çıkar) Yöntemi

LIFO (Son Giren İlk Çıkar) yöntemi, FIFO'nun tam tersi bir yaklaşımla, en son alınan veya üretilen malzemelerin ilk satıldığı veya kullanıldığı varsayımına dayanır. Bu yöntemde, envanterdeki en yeni maliyetler önce maliyet olarak kabul edilir.

LIFO yöntemi, deflasyonist ortamlarda daha avantajlı olabilir. Çünkü en yüksek maliyetli ürünler önce satıldığında, gelir tablosunda daha düşük bir kar görünür ve bu da vergi yükümlülüklerini azaltabilir. Ancak, LIFO'nun kullanımı, stokta eski ve potansiyel olarak değer kaybetmiş ürünlerin kalma olasılığını artırabilir. Türkiye’de LIFO yöntemi vergi mevzuatı açısından kabul görmemektedir.

Ağırlıklı Ortalama Maliyet Yöntemi

Ağırlıklı ortalama maliyet yöntemi, stoktaki tüm benzer ürünlerin maliyetlerinin toplamını, toplam ürün sayısına bölerek bir ortalama maliyet hesaplar. Bu ortalama maliyet, satılan veya kullanılan her bir ürün için maliyet olarak kabul edilir. Bu yöntem, maliyetlerin sık sık değiştiği ve ürünlerin birbirine benzer olduğu durumlarda kullanışlıdır.

Ağırlıklı ortalama maliyet yöntemi, FIFO ve LIFO'ya göre daha istikrarlı bir maliyetleme sağlar. Enflasyon veya deflasyon etkileri, ortalama maliyetin hesaplanmasıyla dengelenir. Bu yöntem, özellikle büyük miktarlarda benzer ürünlerin stokta tutulduğu ve maliyetlerin sık sık değiştiği durumlarda tercih edilir. Hesaplaması nispeten kolaydır ve finansal raporlamada tutarlılık sağlar.

Doğru malzeme stok değerleme yöntemini seçmek, işletmenizin finansal sağlığı için kritik öneme sahiptir. Her yöntemin avantaj ve dezavantajlarını dikkatlice değerlendirerek, işletmenizin özel ihtiyaçlarına en uygun olanı seçmelisiniz. Unutmayın, doğru değerleme, doğru kararlar demektir!